ای دل حریف این همه ماتم نمیشوی

  بیچاه تر منم که تو آدم نمیشوی

بار فراق دوست اگر بر سرت نهند 

 چون چوب خشک میشکنی خم نمیشوی

چون شمع سر گداخته ای در تعجبم

   با ازدیاد شعله چرا کم نمیشوی؟

هر شب دعا کنم که شوی سر به راه تر

   آخر چرا اسیر دعایم نمیشوی؟